ای امیدم کبوتر سپیدم...

شعری که ثمینا خییییییلیییییییی دوست داره و همیشه میخونه البته با بیان شیرین خودش:

ای امیدم(ای اومیدم)

         کبوتر سپیدم(کبوتر سیپیدم)    

                        تو از ره رسیدی(تو ا آ ریسیدی)(از راه رو نمیتونه کامل بگه)

                                            به آرزوم رسیدم(به آازوم ریسیدم)

                                                                 به خاطر دل تو(به داتر دل تو) 

                                                                                       دل از همه بریدم(دل ا امه بوریدم)

و این شعر:

دوست دارم آفتاب بشم تا نور بارونت کنم

(دوس دالم آفتاب بشم تا نول بالونت دونم)

دور تو بگردمو این دلو مجنونت کنم

(دول دو بگدمو این دلمو مه نوند دونم)

                                                     آسمون بشم برات ستاره بارونت کنم

                                                    (آسیمون بشم بلاد سیتاله بالوند دونم)

                                                     یه جون خالی دارم میخوام که قربونت کنم

                                                    (ا دل دالی دالم میتام که من قولبونت دونم)

و این:

اتل متل توتوله(اتل متل توتوله)

                 گاو حسن چه جوره(داو دسن جیجوله)

                                            نه شیر داره نه پستون(نه شیل داله نه پیشدون)

                                                                            یک زن کردی بستون(اگ زن دودی بدون)

اسمشو بزار ام قزی(اسمشو بزال امزی)

                             دور کلاش قرمزی(این قسمتو یادش میره)

                                                      هاچین و واچین

                                                                            یه پاتو بچین

در حال حاضر هم مشغول یاد گیری سوره حمد و توحید هست.

این بود انشای امشب ما!